Biskup D. Albrecht Schönherr w komentarzu do Radia DDR 7. czerwca 1976 roku na temat akcji „Szpital Dziecięcy Warszawa”
W 1973 r. W roku 1973 w Międzylesiu, na obrzeżach Warszawy, położono kamień węgielny pod CENTRUM ZDROWIA DZIECKA, dziś POMNIK CENTRUM ZDROWIA DZIECKA, a w Niemczech często również KinderGedächtnisGesundheitsZentrum (KGGZ) lub po prostu „Szpital Dziecięcy Warszawa”.
W trwającym wiele lat procesie, w społeczeństwie polskim dojrzała pewna idea. Zainicjowany przez pisarkę Ewę Szelburg-Zarembinę, miał zostać wzniesiony pomnik dla dzieci wszystkich narodów, które zginęły w czasie II wojny światowej, a w szczegolności dla polskich dzieci – nie pomnik w tradycyjnym sensie tego słowa, lecz pomnik „żywy“, czyniący dobro.
Tak więc zaplanowana została wybitna klinika, która miała stać na najwyżwszym poziomie medycznym w diagnostyce i metodach leczenia dzieci z całej Polski i nie tylko. Ponad to szpital miał powstać wyłącznie z darowizn. […]
Fragment z:
Astrid Utpatel-Hartwig
Pełny tekst do pobrania (PDF 87 KB))
„Bowiem odpowiedzialnie możemy kształtować przyszłość tylko wtedy, gdy zastanowimy się nad historią – historią naszej rodziny, naszego kraju, historią Europy.“
– Sylvia Herche
Sylvia Herche, Luise Metzler, Halina Radacz, Waltraud Liekefett, Elisabeth Mellies, Erdmute Eisner, Grażyna Piegdoń, Terese Gil, Ewa Ciecierzyńska, Maria Aniołkowska, Paweł Januszewicz, – – należą do licznych niemieckich i polskich pojednanych.
Polski filmowiec Bogdan Lęcznar zabiera nas w podróż z Niemiec do Polski. Z życia codziennego w inny świat – świat, w którym chodzi o to, żeby czynami połączyć pamięć, zrozumienie i pojednanie, aby w ten sposób kształtować przyszłość.
Wnikliwe zagłębienie się w dany temat jest częścią zrozumienia. Różne dokumenty i teksty z dziesięcioleci pracy nad pojednaniem ukazują nam różne perspektywy, pozwalają zrozumieć i ożywić historię. Zapraszamy do zanurzenia się w tym świecie:
Downlad erster spendenaufruf (PDF 1,7 MB)
Download versöhnung konkret (PDF 2 MB)
